برای راحتی راهم

سلام

در محل کارم یک همکار جدید داریم که بنظر متولد ایران است. از اسم اش حدس میزنم.

برای خودم سوال بود که آیا هم زبان بودن، یا متولد یک جا بودن باید باعث نزدیکی شود یا این که باید زمان به شرکت داد تا شراکت ما را شکل دهد؟

روابط انسانی در محیط کار کمی متفاوت است. در زمان کار تعهد داده شده است که در جهت رسیدن به هدفی که تعیین شده است حرکت شود.

این به معنای این است که روابط باید در جهت رسیدن به هدف شرکت شکل بگیرد

و رنگ پوست و نژاد و اصالت و جنسیت و گرایش جنسی و ... که هیچ ارتباطی به کار ندارد نباید بر اصل کار پیشی بگیرد. 

چرا که نمیخواهم خود را برای صفاتی که انسان ها برای انتخابش نقشی نداشتند مورد قربانی شدن قرار دهم. 

دوست دارم کار را تمیز انجام دهم.

---

در جهت مقابله با خودخوری در واکنش به ریختن موهای سرم، بار دیگر خود را کچل کردم ولی این بار میخواهم لااقل برای مدتی قابل توجه، به آن رسیدگی کنم و شکلش را همان گونه که هست نگه دارم.

عینک با فریم ضخیم روی کله ی بدون مو جالب بنظر می آید.

برای پرسونا ی میان سالی ام آماده میشوم. 

شاید وقتش است بجای مقصر دانستن باقی مسائل، هر چه میشود را حل کنم و با خودم کنار بیایم.

دنیایی که درونش هستیم ساخته شده که پرفکت نباشد، پس آنچه غیر از کمال است را به آغوش میگیرم.

----

برداشتتان را از این تصویر دوست دارم بدانم. دوست داشتید در کامنت ها نظر دهید